Ένα τραγούδι σέρτικο

Γερμένο πάνω στις σιωπές της μοναξιάς σε βρίσκουν πάλι, σκέψεις πνιγερές, αποτυπώματα βάναυσων χρόνων που δεν χάνονται με τον ξυπνημό.

  

        ένα τραγούδι σέρτικο

 

Μόνος στην κάμαρα σκυφτός, στο σκότος της αβύσσου   

τους έρωτες τους μακρινούς, κάποιος  σου λέει θυμήσου

μα συ θες μόνο τους θεούς,   θες μόνο  αναμνήσεις

κι ένα τραγούδι σέρτικο,   σιγά να ψιθυρίσεις      

κι ένα τραγούδι σέρτικο,  σιγά να ψιθυρίσεις 

                     

Κάποιοι για σε κανόνισαν,  το δρόμο της ζωής σου

σαν Ατλαντίδα χάθηκε,    η άμοιρη ζωή σου

Μα συ βλέπεις το όνειρο,  νιώθεις τη λησμονιά τους

κι ένα τραγούδι σέρτικο,  σιγά τους ψιθυρίζεις

κι ένα τραγούδι σέρτικο,  σιγά τους ψιθυρίζεις                     

Κι έρχονται ,έρχονται  ξανά,    οι ίδιοι εφιάλτες

και με γάτας περπατησιά,    έρχονται ψυχοβγάλτες

μα η ψυχή σου πολεμάει,  και σε κρουνούς γυρεύει

να πιεί αθάνατο νερό,   και να μη λησμονάει  

κι ένα τραγούδι σέρτικο,   σιγά να ψιθυρίζει

* Στίχοι – μουσική Στεριανός Καρατζοβάλης