τα στενά του Ανθεμούντα

τα στενά του Ανθεμούντα

Ζώντας τρεις γενιές μετανάστευσης, ένας προσωπικός συμβολισμός το πέρασμα ένα βράδυ του Σεπτέμβρη του 1971 με το φορτηγό του Καλαμπάκα των στενών του Ανθεμούντα, για την Σαλονίκη, έγινε αφορμή για το καινούργιο μου τραγούδι.

Καλή ακρόαση!

Τα στενά του Ανθεμούντα(Am)

Απ της μάνας τον πλακούντα

στα στενά του Ανθεμούντα

κι από εκεί στη Σαλονίκη

τίποτα να μην μ’ ανήκει

Να φυτέψεις από κλώνια

σε μια γλάστρα μια μπιγόνια

Να ‘ρθω να σου την ποτίσω

και γλυκά να σε φιλήσω

Αμάν    -    αμάν δεν ξέρω

που να ‘ρθω που να σε φέρω

Αμάν     -   αμάν για σένα

τ’ απαρνήθηκα τα ξένα

                           

Τη φωνή του ένα βράδυ

άκουσες μες στο σκοτάδι

να της λέει με αγωνία

φεύγω για τη Γερμανία

Κελαηδήσανε  αηδόνια

γύρισαν τα χελιδόνια

είναι μαύρη η καρδιά 

που ‘χει μάθει να πονά

                                                

Αμάν   -  αμάν δεν ξέρω

που να ‘ρθω που να σε φέρω

Αμάν  -  αμάν για σένα

τ’ απαρνήθηκα τα ξένα

Της γενιάς σου οι ελπίδες

χάθηκαν σ’ άλλες πατρίδες

μια βαλίτσα να κρατήσεις

για τις low cοst τις πτήσεις 

Στην καρδιά είναι μαχαίρι

και μ’ ένα καφέ στο χέρι

τα πτυχία σου upload

και οι ελπίδες σου dοwnload

Αμάν - αμάν δεν ξέρω

που να ‘ρθω που να σε φέρω

Αμάν - αμάν για σένα

τ’ απαρνήθηκα τα ξένα

Στίχοι και μουσική
Στεριανός Καρατζοβάλης