το φίδι

το φίδι

Άλλο ένα σκονισμένο τραγούδι μου από το παλιό τετράδιο σε ανάμνηση μιας πρωτομαγιάς πριν πολλά, πολλά χρόνια 

Είναι ειδικά αφιερωμένο στον φίλο μου τον Κοσμά τον οικοδόμο που μια συζήτηση μαζί του ήταν αφορμή να γράψω το τραγούδι αυτό στις αρχές της δεκαετίας του ΄80

Το φίδι

Πόσο μακρύ  αυτό το φίδι

γυρνώντας από την πρωτομαγιά

Χιλιάδες λέπια είναι το κορμί του

βγάζουν καπνούς και μυρουδιά.

Φίλε μου τώρα να λυπάσαι

αυτούς που μπαίνουν στη φωλιά.

Φίλε μου απόψε δεν κοιμάμαι

το σπίτι μου πήρε φωτιά.

Το τελευταίο μου γεύμα νάτο

καπνοί και λέπια μου λένε φα’ το

Και δεν αντέχω άλλο να μένω

με αυτή τη βρώμα μες το μυαλό.

Σήμερα βρέχει φίλε μου

λες δεν θα ’χεις τι να φας

Μα πες μου τώρα φίλε μου

καπνούς και λέπια αν προτιμάς.

Μείνε εδώ πέρα φίλε μου

μείνε αυτό που είσαι

Γιατί εκεί μέσα στη φωλιά

θα έχεις το φίδι συντροφιά.

Το φίδι

Πόσο μακρύ  αυτό το φίδι

γυρνώντας από την πρωτομαγιά

Χιλιάδες λέπια είναι το κορμί του

βγάζουν καπνούς και μυρουδιά.

Φίλε μου τώρα να λυπάσαι

αυτούς που μπαίνουν στη φωλιά.

Φίλε μου απόψε δεν κοιμάμαι

το σπίτι μου πήρε φωτιά.

Το τελευταίο μου γεύμα νάτο

καπνοί και λέπια μου λένε φα’ το

Και δεν αντέχω άλλο να μένω

με αυτή τη βρώμα μες το μυαλό.

Σήμερα βρέχει φίλε μου

λες δεν θα ’χεις τι να φας

Μα πες μου τώρα φίλε μου

καπνούς και λέπια αν προτιμάς.

Μείνε εδώ πέρα φίλε μου

μείνε αυτό που είσαι

Γιατί εκεί μέσα στη φωλιά

θα έχεις το φίδι συντροφιά.

Στίχοι και μουσική : Στεριανός Καρατζοβάλης